خسته از حق کشی

می خورد دیوار ها دیوار ها روح مرا

می جود زنجیر ها دستان مجروح مرا

خواب می بینم که توفان سیاهی می برد

خصم عاصی را نه، آری، عصمت نوح مرا

خواب می بینم که درخون ها رها شان کرده اند

آخرین قصّاب آهو های مذبوح مرا

خواب می بینم که دفتر های شعرم مرده اند

می برد مرداب ماتم های مشروح مرا

می پرم از خواب، در بسته است دورم تیرگی است

می خورد دیوار ها دیوار ها روح مرا

منبع: وبلاگ مروارید باقری