مسافر من :: مسافر غریب

مسافر من

مسافر غریب | سه شنبه, ۱ اسفند ۱۳۹۱، ۰۳:۴۴ ب.ظ | ۷ نظر

آه ای مسافر من ...

ای جدا ناشدنی ...

گامت را آرام تر بردار... از برم آرام تر بگذر ...

آه که نمیدانی ... سفرت روح مرا دو نیمه خواهد کرد...

و شگفتا که زیستن با نیمی از روح تن را می فرساید ...

بگذار بدرقه کنم واپسین لبخند و نگاه دلنشینت را

مسافر من ... فراق صاعقه وار را بر نمی تابم ...

جدایی را لحظه لحظه به من بیاموز... آرام تر بگذر ...

وداع طوفان می آفریند... اگر فریاد رعد را در طوفان وداع نمی شنوی

باران طوفانی را که می بینی؟

من چه کنم ؟ تو پرواز می کنی و من پایم به زمین بسته است ...

اما نمی دانی ...در نبود تو از خود تهی می شوم ...

بی تو نه زمان برایم معنا دارد و نه رسیدن به آرزوهایم...

۹۱/۱۲/۰۱

مسافر غریب

۰۲ اسفند ۹۱ ، ۱۰:۱۵

باران

سلام
خیلی وقت بود که به اینجا سر نزده بودم
بااجازه یه کم تو وبلاگتون گشتم

امیدوارم همیشه خوب و سلامت باشید

۰۲ اسفند ۹۱ ، ۱۳:۱۵

ی دوست قدیمی

وقت رفتن ازش پرسیدم: کی برمیگردی؟ لبخندی زد و گفت: وقتی آسمون آخرین ستاره اش هم دیگه رو مخمل دامن شباش ندرخشه، وقتی ابری رو دشت گونه هات نباره، و مریم عطرشو از نسیم سحرگاهی هم دریغ کنه!

پرسیدم : به یادم میمونی؟
جواب داد تا آخر نیگام تا نبض سحر ونفسای ژاله رو تن گل واژه ها تا بغض غروبای کشدار تنهائی و پوشیدن رخت سپید دامادی تو بستر سرد خاک.....

خواستم حرفی بزنم انگشتانشو به علامت سکوت روی لبهام گذاشت، قطره اشکی آرام از گونه هام غلطید واو با مهربانی اشک از گونه ام زدود.... به آرامی لبخند زدم.

گفت: آره همین قشنگه قشنگترین تفسیر بودن..هستی من!

گفتم : به انتظارت میمونم حتی اگه زمین گرد نباشه و به درو خودشو و خورشید نگرده...

من دورت میگردم..جونمو بالا جونت میدم.

مثل توی قصه ها برات از تنم یه سایه بون میسازم تا خورشید به تنت سرک نکشه تا اون نیگاتو حتی شمع هم نسوزونه، چه برسه دل نازک پروانه!

دیگه داشت دیر میشد...خیلی دیر...

به هم قول داده بودیم ..وقت رفتن نه دلتنگی و نه اشک و چه سخت بود پای بندی به عهد! و تو اما قولتو شکستی و گریه کردی و من تا دور شدن تو از تیر رس نگاه پائیزیم گریه نکردم و بعد آهسته آهسته روی زمین نشستم خاک بر سر وروی میریختم میدونستم همش حرفه میدونستم رفتنت بازگشتی نداره ومن اون سرو قامتم رو هر گز نخواهم دید با آسمون که درحال باریدن بود یکدله گریستیم و گریستیم تا سبز شدن تو در گوشه ای از قلبم که باید مدفن خاطرات تو میبود.

آرزو میکردم دیگه مریم ها عطرشون هیچ فضائی رو آکنده نکنه! دیگه آسمون نباره دیگه ستاره ای نورشو به رخ شبها نکشه و هیچ دلی از صداقت ومهربونی از عشق توی سینه نلرزه و هیچ کسی اون قدر عاشق نباشه تا دلش وقت وداع اینجوری گر بگیره و خاکستر نشین بشه.

دیدی آخرش راستشو نگفتی مگه قرارمون این نبود که بهم دروغی نگیم؟

حالا که دارم سنگ سیاهرنگ مزارتو میشورم دیگه دستی نیست تا این اشکها رو که از چشمام یکریز روونه روی گونه پاک کنه و اون صدای دلنوازت که گوشهام رو نوازش میداد مثل لالا ئی مادر درون گاهواره.

نسیم به آرومی از میون شال سیاهرنگم موهامو نوازش میکنه و حس میکنم کسی از لابلای درختان کاج بر اندازم میکنه یه نفر با یه عالمه دروغهای زیبا ...

۰۳ اسفند ۹۱ ، ۰۴:۴۳

برتر باکس

سلام دوست عزیز

آیا می خواهی بازدید وبلاگت را افزایش بدی ؟

آیا می خواهید رتبه های نخست موتور جستجوگر گوگل شوید؟

پیشنهاد ما را قبول کنید و از لینک باکس هوشمند برتر باکس استفاده کنید.

آیا می دانید لینک باکس چگونه باعث افزایش بازدید شما می شود ؟

آیا با نحوه کار لینک باکس ها آشنایی دارید ؟

راهنمای کامل استفاده از لینک باکس برتر را مشاهده نمایید

http://bartarbox.ir/help.php

شما هم در سایت ما عضو شوید و به وبلاگهای پر بازدید بپیوندید

http://bartarbox.ir/

با تشکر از شما

۰۵ اسفند ۹۱ ، ۱۰:۲۹

میترا

همیشه در ریاضیات ضعیف بودم .

مدتهاست دارم حساب میکنم

چگونه من بعلاوه تو ..

شد فقط من ؟!

مسافر غریب

مسافر غریب

اینجا زمین است مردمانش رسم عجیبی دارند اینجا وقتی گم می شوی به جای اینکه دنبالت بگردند فراموشت می کنند .

بهار

ورزشی

نرم افزار

مسافر من

نظرات (۷)

ارسال نظر