با همهء وجود و با همهء عشــــــــق ، دوستت دارم

با من چه کردی که این گونه در اضطراب با تــــــو بودن پلک بر هم می زنم ... ؟
یادت هست روزی را که قرار گذاشتیم دچارت نشوم ؟
چه شد نمی دانم  ...
جسارت دستان من بود یا مهربانی دستان تــــــو  ...
نمی دانم ! هر چه هست دوستش دارم  ...
تقصیر من نبود که که قرار را گذاشتم بر « بیقراری  » ...
شاید تقصیر « چشمهای تــــــو » بود که دلم را به لرزه در آورد یا شاید هم تقصیر گونه های مهربانت با همان لبخند همیشگی  !
تقصیر هر کدام باشد محکوم نیستند
فقط و فقط بیشتر دوستشان دارم  !
هیچکس از جنس ما نبود ، اینچنین که هستم  !
نمی گویم صمیمی، نمی گویم پاک ، نمی گویم خوب  ...
ولی به خدا قسم ، قسم به نان و نمک، به چشمهای قشنگِ تو  ...
اندازهء هر چه دل ِ تنهایی ات بخواهد

عکس های زیبا از روستای امام زاده محمد.

دوستای گلم چند روز پیش وقتی از فیروزآباد داشتم به سمت فراشبند می آمدم یک دفعه روستای امام  زاده محمد را دیدم که خیلی جالب بود برام. که این موقع تابستون اون هم توی جنوب کشور جایی به این سرسبزی باشه .

شعر تنهایی

توی آسمون دنیا هر کی یه ستاره داره

 چرا وقتی نوبت ماست آسمون جایی نداره؟

 واسه من تنهایی درده درده هیچ کسو نداشتن

 هر گل پژمرده ای رو تو کویر سینه کاشتن

 دیگه باور کردم اینو که باید تنها بمونم

و تا لحظه مرگم شعر تنهایی بخونم

تو زیباترین بهار منی

وقتی از راه برسی
بودنت را زیر نگاه احساسم لمس خواهم کرد
صدایت را چه آشنا میبینم و از دیدنت دلم شور و حال عجیبی پیدا میکند
وقتی که بیائی چشم و دلم را فرش راهت می کنم
از زندان تن رها میشوم و دل به غوغای شکفتن تو می سپارم
وقتی که بیائی باران نگاهم بر تو خواهد بارید و

نسیم صبحگاهی با ترنم آواز قدمهایت جفت میشود
و درخانه ام عطر وجودت می پیچد ، آنگاه چه حس ِ گرمی خواهد بود
مرا از سرمای وجودم میرهاند و گرم میشوم
فقط وقتی از راه برسی برایت باران میشوم
همان بارانی که وقتی از آسمان میبارید
چشمان من نیز بی بهانه آغاز میکرد
بی واهمه از چشمانی که برمن می تابیدند و رد میشدند

من باران می شوم و تو زیباترین بهار من می شوی

و برای همیشه  در کنار من می مانی

 

یک بار دیگر بگذار بی ادعا اقرار کنم که هر روز دلم برایت تنگ می شود.

من تو را به کسی هدیه می دهم که از من عاشق تر باشد و از من برای تو مهربان تر.
من تو را به کسی هدیه می دهم که صدای تو را از دور، در خشم، در مهربانی،
در دلتنگی، در خستگی، در هزار همهمه ی دنیا، یکه و تنها بشناسد.
من تو را به کسی هدیه می دهم که راز معصومیت گل مریم و تمام سخاوت های
عاشقانه این دل معصوم دریایی را بداند؛ و ترنم دلپذیر هر آهنگ، هر نجوای
کوچک، برایش یک خاطره باشد.
او باید از نگاه  تو تشخیص بدهد که امروز هوای دلت آفتابی است؛ یا آن
دلی که من برایش می میرم، سرد و بارانی است.
ای.... ،ای بهانه ی زنده بودنم؛ من تو را به کسی هدیه می دهم که قلبش بعد
از هزار بار دیدن تو، باز هم به دیوانگی و بی پروایی اولین نگاه من بتپد.
همان طور عاشق، همان طور مبهوت و مبهم...
تو را با دنیایی حسرت به او خواهم بخشید؛
ولی آیا او از من عاشق تر و از من برای تو مهربان تر است؟آیا او بیشتر از
من برای تو گریسته است؟؟ نه... هرگز...هرگز
می دانم... من دیر رسیدم...خیلی دیر...خیلی...
یک بار دیگر بگذار بی ادعا اقرار کنم که هر روز دلم برایت تنگ می شود.
روزهایی که تو را نمی بینم، به آرزوهای خفته ام می اندیشم، به فاصله بین
من و تو،...

آنها انسان نیستند و چیزی ندارند.

آنهایی که با مکیدن خون یک مشت آدم بیچاره سفره شان رنگین می شود،

آنهایی که خانه شان را روی خرابه های دل بیوه زنها و یتیم ها  بنا می کنند

 انسان نیستند و هیچ چیز ندارند.

سرنوشت

در آستانه کوچه زندگی ،‌ دفتر تقدیرم را نظاره می کنم

که دستان قدرتمند سرنوشت آن را ورق می زند

و نوشته هایش را قلم قسمت تغییر می دهد

آرزوی این را داشتم که روزی بتوانم بوته سرنوشت را

از ریشه بخشکانم

تا هیچ وقت نتواند دفترم را با دستان بی مهرش ورق زند

و آنان را که دوستشان دارم هیچ گاه با تکرار واژه

 قسمت از من نگیرد 

دلتنگی

دلم تنگ است این شبها یقین دارم که می دانی

صدای غربت من را ز احساسم تو می خوانی

شدم از درد و تنهایی گلی پژمرده و غمگین

ببار ای ابر پاییزی که دردم را تو می دانی

  میان دوزخ عشقت پریشان و گرفتارم

چرا ای مرکب عشقم چنین آهسته می رانی

تپش های دل خستم چه بی تاب و هراسانند

به من آخر بگو ای دل چرا امشب پریشانی

دلم دریای خون است و پر از امواج بی ساحل

درون سینه ام آری تو آن موج هراسانی

همواره قلب بیمارم به یاد تو شود روشن

چه فرقی می کند اما تو که این را نمی دانی

پی نوشت : دوستان عزیز  جهت مشاهده فروشگاه وب سایت به پایین صفحه مراجعه فرمائید  و با کلیک کردن بر روی تبلیغات مربوطه شاید چیزی که دنبالش می گردین اینجا بتونین پیداش کنین.همه چیز از همه جا .

گل من باغچه نو مبارک

چقدر سخته تو چشای کسی که تمام عشقت رو ازت

دزدیده و به جاش یک زخم همیشه گی ، رو قلبت هدیه

 داده زل بزنی به جای اینکه لبریز کینه و نفرت شی

 حس کنی که هنوز هم دوسش داری

چقدر سخته دلت بخواد سر تو باز به دیواری تکیه بدی

 که یک بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شده

چقدر سخته تو خیالت ساعت ها با هاش حرف بزنی اما

وقتی دیدیش هیچی جز سلام نتونی بگی

چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه ها

 تو خیس کنه اما مجبور بشی بخندی تا نفهمه که

هنوز هم دوسش داری

چقدر سخته گل آرزو هاتو تو باغ دیگری ببینی و هزار

بار تو خودت بشکنی و اونوقت آروم زیر لب بگی

 گل من باغچه نو مبارک

مسافر غریب جاده