گمان نمی کنم این دستها بهم برسند
دو دل شکسته در این انزوا بهم برسند
ضریح و نذر رها کن , بعید می دانم
دو دست دور به زور دعا بهم برسند
کدام دست رسیده به دست دلخواهش
که دستها ی پر از درد ما بهم برسند
فلک نجیب نشسته است و موزیانه به فکر
که پیش چشم من این دو چرا بهم برسند
شکوه عشق به زیر سوال خواهد رفت
و گرنه می شود آسان دو تا بهم برسند .
آنگاه که غرور کسی را له می کنی، آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی، آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی، آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری، آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی، آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری، می خواهم بدانم، دستانت را بسوی کدام آسمان دراز می کنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟ بسوی کدام قبله نماز می گزاری که دیگران نگزارده اند
آهای آهای کبوترا ، شاپرکا ، قاصدکا
آهای نسیم رهگذر ، ای مرغک شانه به سر
ای گل سرخ اقاقیا ، نسترنا ، شقایقا
ای کوچه های پر نفس ، پنجره های در قفس
آیا از او شنیده اید ؟ او را به جایی دیده اید ؟
او را که با من آشناست، در خلوتم اوج صداست
ای بلبل دیوانه مست ای سرزمین دوردست
ای جاده های تب زده مسافران شبزده
سایه ی او را دیده اید ؟ صدای او شنیده اید ؟
او را که در من زندگیست ، در من همیشه ماندنی ست
آیا از او شنیده اید ؟ او را به جایی دیده اید ؟
او را که با من آشناست، در خلوتم اوج صداست
میدونی وقتی خدا داشت بدرقه ات می کرد بهت چی گفت ؟ جایی که میری مردمی داره که می شکننت نکنه غصه بخوری من همه جا باهاتم . تو تنها نیستی . توکوله بارت عشق میزارم که بگذری، قلب میزارم که جا بدی، اشک میدم که همراهیت کنه، و مرگ که بدونی برمیگردی پیشم
غریبه آشنا تو بودی سایبان تنهائی هایم غریبه وادی احساس قطرات بارانش را در کدامین دل واپسیها روانه کند در دوری نگاهت گرمی نفسهایت بی مهابا آرامم می کرد می نشستم به انتظار قدمهایت که هیچ ردپائی از آشنائیت را برایم تکرار نمی کرد اما باز منتظر بودم. گوشهایم را به نوازش صدائی آشنا مهیا می کردم تیغ نگاهش را می پذیرفتم اما دوری اش ازارم می داد ضربان قلبم با وجود تو زنده بودنم را معنا می کرد اما شاید تو هم مرده ای در نبود معنای چشمهایت .
نَیی یازام روزگار ایشینَن ایشی یالان عاشق دردَ سالانور
چگونه از کارهای روزگار بنویسم کارهایش دروغ وعاشق را گرفتار درد می کند
نَیی شاعر یازا قَرَ قشینَن خزان گلمش ایرگ اوتا سالانور
چگونه شاعر از زمستان سیاه بنویسد خزان آمده تا دلها را داغدار کند.
نَیی یازام ایام هجرنَن هجرِ والله عاشق بِلِ بِکَنر
چگونه از روزهای جدایی بنویسم دوریش (هجرش) کمر عاشق را می شکند
نَیی دِیَم یارینگ حامِ سِزلَرِ سِزِ یامان عالم اوتا چَکَنر
چگونه بگوییم تمام حرفهای او را حرفهایش دردناک است و عالم را میسوزاند
نَیی دِیَم عاشق گِینِ خوش اولا وارِ سِزم منم قیش و خزانور
چگونه بگویم که دل عاشق شاد شود همه حرفهای من زمستان و خزان است
گل یانور بلبل یانور بوستان دولِ دومانور
گل می سوزد بلبل می سوزد باغ را مه گرفته است
یاز خزان بایرام خزان عاشق عید خزانور
بهار خزان نوروز خزان عید عاشق خزان است
سروده شده 4 اسفند 1379
کاش دیدنت رویا نبود گفته بودی
می مانم ولی رفتی و گفتی که
اینجا جا نبود من دعا کردم برای
بازگشت ،دستهای تو ولی بالا نبود
یک نفر آمد صدایم کرد و رفت
با صدایش آشنایم کرد و رفت
پشت پرچین شقایق که رسید
ناگهان تنها رهایم کرد و رفت
اگر گاهی ندانسته به احساس تو خندیدم و یا از روی خودخواهی فقط خود
را قشنگ دیدم اگر از دست من در خلوت خود گریه می کردی اگر بد کردم
و هرگز به روی خود نیاوردم اگر تو مهربان بودی و من نامهربان بودم برای
دیگران بهار و برای تو خزان بودم اگر تو با تحمل گله از خودخواهی ام کردی
اگر زجری کشیدی تو گاهی از زبان من اگر رنجیده خاطر گشتی
از لحن بیان من گناهم را ببخش
فیلتر شکن
عکس
دختر
زن
ایران
داستان
اس ام اس
پزشکی
عاشقانه
علمی معنوی فیلترشکن دوست دختر دوست پسر ازدواج ایرانی رشتی ترکی قزوینی محبت عشق عشقولانه بهنوش بختیاری زهره امیرابراهیمی شوکت
دلم تنگ است ...
دلم چون برگهای پاییزی پر از درد است ...
صدای خش خش برگها به همراه تپیدن های قلبم می شود آغاز ....
و من تنهاتر از تنها به مرگ برگهای سبز می گریم ...
.... ولی تک برگ زردی هم برای مرگ من کافیست ....
عروسک قصه ی من، گهواره ی خوابت کجاست
قصر قشنگ کاغذی، پولک آفتابت کجاست
بال و پر نقره ای کفتر عشقمو کی بست
آینه ی طوطی منو، سنگ کدوم کینه شکست
عروسک قصه ی من، زخم شکسته با تنت
بمیرم ای شکسته دل، چه بی صداست شکستنت
صدای عشق من و تو، که تلخ و گریه آوره
تو این سکوت قصه ای، انگار صدای آخره
بعد از من و تو عاشقی، شاید از دنیا بره
شاید با مرگ من و تو، عاشقی از دنیا بره
عروسک قصه ی من،سوختن من ساختنمه
تو این قمار بی غرور، بردن من باختنمه
عروسک قصه ی من، شکستنت فال منه
این سایه ی همیشگی، مرگ که دنبال منه
جفتای عاشقو ببین، از پل آبی میگذرن
عروسک قلبشونو، به جشن بوسه می برن
اما برای من و تو، اون لحظه ی آبی کجاست
عروسک قصه ی من، پس شب آفتابی کجاست