بازهم درباره سیدحسن خمینی
مسافر غریب | يكشنبه, ۲۹ شهریور ۱۳۸۸، ۰۶:۰۰ ق.ظ |
۰ نظر
پسرم حسین خمینی! جوانی برای همه خطرهایی دارد که پس از گذشت آنها، انسان متوجه می‌شود. من میل دارم کسانی که به من مربوط هستند، در این کوران‌های سیاسی وارد نشوند؛ من امید دارم که شما با مجاهدت در تحصیل علوم اسلامی و با تعهد به اخلاق اسلامی و مهار کردن نفس اماره بالسوء، برای آتیه مورد استفاده واقع بشوی؛ من علاوه بر نصیحت پدری پیر، به شما امر شرعی می‌کنم که در این بازی‌های سیاسی وارد نشوی و واجب شرعی است که از این برخوردها احتراز کنی؛ من به شما امر می‌کنم به حوزه علمیه قم برگرد و با کوشش، به تحصیل علوم اسلامی و انسانی بپرداز.» (صحیفه نور، جلد 14، صفحه 345)
مخاطب این دست نوشته غم آلود، سید حسین خمینی، فرزند آقا مصطفی و نوه ارشد امام(ره) بود که در گیرودار فضای سیاسی ملتهب دهه 60 و عزل بنی صدر، آشکارا از رئیس جمهور مخلوع حمایت کرد و تمام قامت در مقابل اراده ملت و تصمیم پدربزگ ایستاد. او که پس از رحلت جانسوز پدر، مورد مهر و عطوفت وی‍ژه پدربزرگ قرار گرفته بود، در کشاکش فضای غبارآلود آن روزها، آنچنان بازیچه گروه ها و جریانات سیاسی قرار گرفت، که ناگزیر امام با همه عشق و علاقه ای که به فرزند مصطفای عزیزش داشت، با دلی شکسته و روحی آزرده، سید حسین را از بیت خود طرد کرد تا هم چشم فتنه را کور کرده باشد و هم به رجال سیاسی و مسئولان نظام این درس را بدهد که حفظ نظام و انقلاب بر همه امور ارجحیت دارد.
این تجربه تلخ و سرنوشتی که سید حسین خمینی به واسطه زاویه گرفتن با امام و انقلاب و همچنین ورود ناشیانه به بازی های نازل سیاسی، به آن دچار شد، عبرتی است که این روزها باید مدنظر فعالان سیاسی، آقازاده ها و بویژه منسوبان بیت معظم امام خمینی(ره) قرار گیرد.
متاسفانه حوادث تلخ پس از انتخابات و رفتارهای ناشیانه برخی چهره های منسوب به بیت امام، نگرانی عمیقی نسبت به تکرار تاریخ تلخ گذشته ایجاد کرده است. مواضع اخیر حجت الاسلام سیدحسن خمینی که هم اکنون محور بیت امام و تولیت آستان مقدس امام خمینی و مسئولیت موسسه تنظیم و نشر آثار ایشان را بعهده دارد، این نگرانی را تشدید می کند که بیت امام علیرغم توصیه ها و سفارشات اکید بنیانگذار جمهوری اسلامی مبنی بر پرهیز از ورود به جنجال های سیاسی، این توصیه را نادیده گرفته و موجبات سوءاستفاده های سیاسی و تبلیغاتی از این بیت معظم را فراهم آورده است.
البته در این میان برخی جریانات سیاسی مغبون و شکست خورده که تمام حیثیت و اعتبار داشته و نداشته خود را در آوردگاه 22 خرداد و اتفاقات پس از آن به دست باد سپردند، سعی کرده اند با سپر قرار دادن بیت شریف امام، خود را از گزند انتقادات و سرزنش های افکار عمومی محفوظ داشته و البته بیت امام راحل را سپر بلای خود کنند.
متاسفانه مواضع اخیر حجت الاسلام سیدحسن خمینی و ورود تامل برانگیز ایشان به درگیری های جناحی و بازی های نازل سیاسی، از جمله عدم حضور وی در مراسم تنفیذ و تحلیف ، عدم همراهی رئیس جمهور و اعضای کابینه نهم در مراسم تجدید میثاق با آرمان های امام راحل و سرآخرهم اصرار غیرموجه بر سخنرانی محمد خاتمی در مراسم احیاء لیالی قدر، راه را برای سوء استفاده بیشتر بدخواهان هموار کرده است.
در این میان و بواسطه اقدامات سیدحسن خمینی و برخی منسوبان بیت امام، انتقادات کم سابقه ای متوجه ایشان و عملکرد روزهای اخیرش شده است که البته این انتقادات با واکنش همان جریان های سوءاستفاده‌گر مواجه شده بطوری که ناجوانمردانه منتقدان را به «تخریب بیت امام» و مقابله با خانواده آن یار سفرکرده متهم می کنند.
به اعتقاد نگارنده همانگونه که عملکرد تامل برانگیز منتسبان بیت شریف امام، خدشه ای به ارادت مردم به امام و خانواده گرامی‌اش وارد نمی کند، انتقاد و اعتراض به عملکردها و رفتارهای ناپسند آنها که البته اجتناب ناپذیر هستند نیز هرگز باعث وهن بیت شریف امام نخواهد شد.
اصولا امام عزیز با عملکرد شفاف خود در طول حیات بابرکتشان بویژه در ماجرای سیدحسین خمینی، این پیام را به ملت و مسئولان دادند که هیچگاه پیوندهای سببی و نسبی مانعی برای اجرای عدالت نخواهد بود؛ هرچند که این پیوند رابطه پدر و فرزندی و ... باشد.
پس از رحلت جانسوز خمینی کبیر، بارها شاهد بودیم که برخی عملکردها و رفتارهای ناپسند از سوی منسوبان بیت امام، موجبات ناراحتی و دلخوری افکار عمومی و دوستداران انقلاب و امام را بوجود آورد و هر بار مردم و مسئولان به واسطه احترام و شانی که برای این بیت شریف و معظم قایل بودند، اینگونه رفتارها را نادیده گرفته و با بزرگواری از کنار آن گذشتند. هنوز ماجرای مصاحبه های جنجالی خانم زهرا اشراقی، نوه دختری امام و همسر محمدرضا خاتمی از اذهان عمومی پاک نشده است؛ هنوز مصاحبه جنجالی ایشان با روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز را که در آن برخی ارزشهای ایرانی اسلامی ما به سخره گرفته شده بود، یادمان نرفته است، آیا آن مصاحبه کذایی باعث وهن بیت امام نشد؟!
بگذریم! قصد مچ گیری و شمردن عملکردهای منفی را ندارم. اما امروز بیش از هر زمان دیگری اعضای بیت شریف امام راحل نیاز به بازخوانی نامه تلخ حضرت روح الله به سیدحسین خمینی را دارند. قطعا آن نامه تاریخی، پیامی روشن برای بیت شریف ایشان و البته همه مسئولان و سران نظام در طول تاریخ بوده است. بی شک این نامه و البته سرگذشت سید حسین خمینی می تواند عبرتی بزرگ برای سیدحسن خمینی باشد.
نکته دیگر اینکه، جفای بزرگیست اگر «بیت امام» را محدود به خانه ای قدیمی در محله جماران و تعداد انگشت شماری از زنان و مردانی کنیم که نام خانوادگی‌شان خمینی، اشراقی، بروجردی و یا مصطفوی است؛ بیت امام خمینی محدوده‌ای ست به وسعت همه جهان اسلام و به عمق دل‌های تک تک مردم مسلمانی که عاشقانه آن پیر سفرکرده را دوست دارند و راه نورانی اش را چراغ راه آینده می دانند. مطمئنا سهم سید حسن خمینی یا زهرا اشراقی از امام خمینی بیشتر از آن جانباز شیمیایی که بیست سال در پس هرسرفه ای یاد خمینی می کند یا دانشجوی بسیجی جهادگری که به عشق امام و انقلاب در دورترین روستاهای کشور به هموطنان محرومش خدمت می کند، و یا آن روستایی و عشایر مناطق دورافتاده نیست.
امروز که در فضای سیاسی پس از انتخابات و البته فرآیند «خیابانی شدن سیاست»، باب انتقاد و اعتراض آن هم از نوع توهین آمیزش به همه ارکان حکومت باز است، ذره ای هم جای انتقاد -البته محترمانه و منصفانه- از منسوبان بیت امام، برای منتقدین قایل شویم.
باشد که دعای آن پیر سفرکرده بدرقه راهمان باشد.
_____________________________________________________
*سردبیر «شبکه خبر دانشجو»
مخاطب این دست نوشته غم آلود، سید حسین خمینی، فرزند آقا مصطفی و نوه ارشد امام(ره) بود که در گیرودار فضای سیاسی ملتهب دهه 60 و عزل بنی صدر، آشکارا از رئیس جمهور مخلوع حمایت کرد و تمام قامت در مقابل اراده ملت و تصمیم پدربزگ ایستاد. او که پس از رحلت جانسوز پدر، مورد مهر و عطوفت وی‍ژه پدربزرگ قرار گرفته بود، در کشاکش فضای غبارآلود آن روزها، آنچنان بازیچه گروه ها و جریانات سیاسی قرار گرفت، که ناگزیر امام با همه عشق و علاقه ای که به فرزند مصطفای عزیزش داشت، با دلی شکسته و روحی آزرده، سید حسین را از بیت خود طرد کرد تا هم چشم فتنه را کور کرده باشد و هم به رجال سیاسی و مسئولان نظام این درس را بدهد که حفظ نظام و انقلاب بر همه امور ارجحیت دارد.
این تجربه تلخ و سرنوشتی که سید حسین خمینی به واسطه زاویه گرفتن با امام و انقلاب و همچنین ورود ناشیانه به بازی های نازل سیاسی، به آن دچار شد، عبرتی است که این روزها باید مدنظر فعالان سیاسی، آقازاده ها و بویژه منسوبان بیت معظم امام خمینی(ره) قرار گیرد.
متاسفانه حوادث تلخ پس از انتخابات و رفتارهای ناشیانه برخی چهره های منسوب به بیت امام، نگرانی عمیقی نسبت به تکرار تاریخ تلخ گذشته ایجاد کرده است. مواضع اخیر حجت الاسلام سیدحسن خمینی که هم اکنون محور بیت امام و تولیت آستان مقدس امام خمینی و مسئولیت موسسه تنظیم و نشر آثار ایشان را بعهده دارد، این نگرانی را تشدید می کند که بیت امام علیرغم توصیه ها و سفارشات اکید بنیانگذار جمهوری اسلامی مبنی بر پرهیز از ورود به جنجال های سیاسی، این توصیه را نادیده گرفته و موجبات سوءاستفاده های سیاسی و تبلیغاتی از این بیت معظم را فراهم آورده است.
البته در این میان برخی جریانات سیاسی مغبون و شکست خورده که تمام حیثیت و اعتبار داشته و نداشته خود را در آوردگاه 22 خرداد و اتفاقات پس از آن به دست باد سپردند، سعی کرده اند با سپر قرار دادن بیت شریف امام، خود را از گزند انتقادات و سرزنش های افکار عمومی محفوظ داشته و البته بیت امام راحل را سپر بلای خود کنند.
متاسفانه مواضع اخیر حجت الاسلام سیدحسن خمینی و ورود تامل برانگیز ایشان به درگیری های جناحی و بازی های نازل سیاسی، از جمله عدم حضور وی در مراسم تنفیذ و تحلیف ، عدم همراهی رئیس جمهور و اعضای کابینه نهم در مراسم تجدید میثاق با آرمان های امام راحل و سرآخرهم اصرار غیرموجه بر سخنرانی محمد خاتمی در مراسم احیاء لیالی قدر، راه را برای سوء استفاده بیشتر بدخواهان هموار کرده است.
در این میان و بواسطه اقدامات سیدحسن خمینی و برخی منسوبان بیت امام، انتقادات کم سابقه ای متوجه ایشان و عملکرد روزهای اخیرش شده است که البته این انتقادات با واکنش همان جریان های سوءاستفاده‌گر مواجه شده بطوری که ناجوانمردانه منتقدان را به «تخریب بیت امام» و مقابله با خانواده آن یار سفرکرده متهم می کنند.
به اعتقاد نگارنده همانگونه که عملکرد تامل برانگیز منتسبان بیت شریف امام، خدشه ای به ارادت مردم به امام و خانواده گرامی‌اش وارد نمی کند، انتقاد و اعتراض به عملکردها و رفتارهای ناپسند آنها که البته اجتناب ناپذیر هستند نیز هرگز باعث وهن بیت شریف امام نخواهد شد.
اصولا امام عزیز با عملکرد شفاف خود در طول حیات بابرکتشان بویژه در ماجرای سیدحسین خمینی، این پیام را به ملت و مسئولان دادند که هیچگاه پیوندهای سببی و نسبی مانعی برای اجرای عدالت نخواهد بود؛ هرچند که این پیوند رابطه پدر و فرزندی و ... باشد.
پس از رحلت جانسوز خمینی کبیر، بارها شاهد بودیم که برخی عملکردها و رفتارهای ناپسند از سوی منسوبان بیت امام، موجبات ناراحتی و دلخوری افکار عمومی و دوستداران انقلاب و امام را بوجود آورد و هر بار مردم و مسئولان به واسطه احترام و شانی که برای این بیت شریف و معظم قایل بودند، اینگونه رفتارها را نادیده گرفته و با بزرگواری از کنار آن گذشتند. هنوز ماجرای مصاحبه های جنجالی خانم زهرا اشراقی، نوه دختری امام و همسر محمدرضا خاتمی از اذهان عمومی پاک نشده است؛ هنوز مصاحبه جنجالی ایشان با روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز را که در آن برخی ارزشهای ایرانی اسلامی ما به سخره گرفته شده بود، یادمان نرفته است، آیا آن مصاحبه کذایی باعث وهن بیت امام نشد؟!
بگذریم! قصد مچ گیری و شمردن عملکردهای منفی را ندارم. اما امروز بیش از هر زمان دیگری اعضای بیت شریف امام راحل نیاز به بازخوانی نامه تلخ حضرت روح الله به سیدحسین خمینی را دارند. قطعا آن نامه تاریخی، پیامی روشن برای بیت شریف ایشان و البته همه مسئولان و سران نظام در طول تاریخ بوده است. بی شک این نامه و البته سرگذشت سید حسین خمینی می تواند عبرتی بزرگ برای سیدحسن خمینی باشد.
نکته دیگر اینکه، جفای بزرگیست اگر «بیت امام» را محدود به خانه ای قدیمی در محله جماران و تعداد انگشت شماری از زنان و مردانی کنیم که نام خانوادگی‌شان خمینی، اشراقی، بروجردی و یا مصطفوی است؛ بیت امام خمینی محدوده‌ای ست به وسعت همه جهان اسلام و به عمق دل‌های تک تک مردم مسلمانی که عاشقانه آن پیر سفرکرده را دوست دارند و راه نورانی اش را چراغ راه آینده می دانند. مطمئنا سهم سید حسن خمینی یا زهرا اشراقی از امام خمینی بیشتر از آن جانباز شیمیایی که بیست سال در پس هرسرفه ای یاد خمینی می کند یا دانشجوی بسیجی جهادگری که به عشق امام و انقلاب در دورترین روستاهای کشور به هموطنان محرومش خدمت می کند، و یا آن روستایی و عشایر مناطق دورافتاده نیست.
امروز که در فضای سیاسی پس از انتخابات و البته فرآیند «خیابانی شدن سیاست»، باب انتقاد و اعتراض آن هم از نوع توهین آمیزش به همه ارکان حکومت باز است، ذره ای هم جای انتقاد -البته محترمانه و منصفانه- از منسوبان بیت امام، برای منتقدین قایل شویم.
باشد که دعای آن پیر سفرکرده بدرقه راهمان باشد.
_____________________________________________________
*سردبیر «شبکه خبر دانشجو»
انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) / کد خبر 689128
 |
- ۸۸/۰۶/۲۹