مسافر غریب

اینجا زمین است مردمانش رسم عجیبی دارند اینجا وقتی گم می شوی به جای اینکه دنبالت بگردند فراموشت می کنند .

اینجا زمین است مردمانش رسم عجیبی دارند اینجا وقتی گم می شوی به جای اینکه دنبالت بگردند فراموشت می کنند .

من نشانی از تو ندارم،اما نشانی‌ام را
برای تو می‌نویسم در عصرهای انتظار،
به حوالی بی کسی قدم بگذار!
خیابان غربت را پیدا کن،
وارد کوچه پس کوچه‌های تنهایی شو!
کلبه‌ی غریبی‌ام راپیدا کن،
کنار بید مجنون خزان زده و کنار مرداب آرزوهای رنگی‌‌ام،
در کلبه را باز کن و به سراغ بغض خیس پنجره برو!
حریر غمش ‌را کنار بزن! مرا خواهی دید با بغضی کویری که غرق انتظار است،
پشت دیوار دردهایم نشسته‌ام...
"به اندازه تمام انتظارها بی‌قرارت هستم.
اینجا زمین است مردمانش رسم عجیبی دارند اینجا وقتی گم می شوی به جای اینکه دنبالت بگردند فراموشت می کنند .

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
پیوندها

۵ مطلب در خرداد ۱۳۸۶ ثبت شده است

کاش دیدنت رویا نبود

کاش دیدنت رویا نبود

                 گفته بودی
                     می مانم

                        ولی رفتی

                            و گفتی که اینجا

                                           جا نبود

                                            من دعا کردم

                                                     برای بازگشت

                                                             ،دستهای تو ولی بالا نبود

با همین دستای سردم هنوز از تو می نویسم

می کشم عکس چشاتو                    توی دفتر خیالم

واسه گریه تورو می خوام                     ای بهونه زلالم

وقتی تو پیشم نباشی                  مثل یه زندونه دنیا

مثل التماس یک مرد                      توی یک جزیره تنها

مث وحشت یه کابوس                تو شبای سردو تاریک

یا به دریا نرسیدن                      واسه ی یه رود باریک

حالا که بلور اشکام                  روی گونه هام نشسته

حالا که بغض ترانه                      تو گلوی من شکسته

می خونم لحظه به لحظه             توروبا صدای خسته م

می خونم تا توبدونی               دل به چشمای تو بستم

تو شبای بی ستاره م              می درخشه روی ماهت

خورشید عشقو می بینم                پشت شیشه نگاهت

گرمی سبز نوازش                  روی گونه های خیسم

با همین دستای سردم               هنوز از تو می نویسم

اما موندنت محاله می دونم

زندگی پر از سواله می دونم

 رسیدن به تو خیاله می دونم

 تو میگی یه روزی مال من میشی

 اما موندنت محاله می دونم

 تو میگی شبا دعامون می کنی

 چشمه ی چشات زلاله می دونم

 توی آسمون سرنوشت ما

 ماه کاملم هلاله می دونم

 تو میگی پرنده شیم بریم هوا

پرواز آدما مشکله می دونم

فردا بیش از امروز دوستت خواهم داشت

چه زیباست بخاطر تو زیستن وبرای تو ماندن وبه پای تو سوختن وچه تلخ وغم انگیز است دور از تو بودن برای تو گریستن وبه عشق ودنیای تو نرسیدن ای کاش میدانستی بدون تو وبه دور از دستهای مهربانت زندگی چه ناشکیباست دستانم تشنه ی دستان توست شانه هایت تکیه گاه خستگی هایم

 با تو می مانم بی آنکه دغدغه های فردا داشته باشم زیرا می دانم فردا بیش از امروز دوستت خواهم داشت

 

 

دلم برای گریه هات برای نگاهت

دلم برای گریه هات  برای نگاهت

برای چشمان سیاهت ، لبخند زیبات تنگ شده