بهانه ام تو هستی ...

کسی از پشت یاس‌ها عاشقم شده، اما من تو را بهانه می‌کنم و عاشق رازقی‌ها می‌شوم. کسی چشم‌هایم را می‌پرستد و اما من از تندیس نگاه تو نقاشی می‌کشم و به پنجره اتاقم می‌چسبانم. کسی برای من تا صبح بیتابی می‌کند و اما من برای شبنم چشمم دلیل بیهوده می‌آورم و می‌گویم: اشک گل‌هاست. کسی آن طرف شب صدایم می‌کند ومن چشم‌هایم را می‌بندم و به صدای پای شمعدانی‌ها گوش می‌کنم.باور کن اگر دیر کنی، اگر زودتر سراغ این تنهایی‌هایم نیایی، خود را با بوی یاس‌ها سرگرم می‌کنم، تمام نقاشی‌ها را پاره می‌کنم و این بار برای نیامدنت گریه نمی‌کنم. باور کن اگر عاشقم نباشی، ساده‌تر از این حرف‌ها فراموشت نمی‌کنم. پس کمی از آسمانت را به من ببخش و ستاره برایم بچین.  قول میدهم که همچنان عاشقت بمانم!