وسعت تو تا کجای نا کجاست ؟

گاهی می آیم و می نویسم و تو صبورانه می خوانی و همه نیاز من روی لبخند تو خلاصه می شود . به من فرصت میدهی ؛ فرصت نگریستن ، مهربان بودن ، دوست داشتن ، و من تا آخر عمر ، شبیه لبخند تو می شوم : پاک ،بزرگ و عمیق ؛ و تو با تمام وجود پذیرای منی. براستی وسعت تو تا کجای نا کجاست ؟